De Armste Gezinnen – Wie Zijn Ze?
De allerarmste gezinnen op het platteland komen niet gemakkelijk in beeld. Ze zullen ons niet zomaar uitnodigen voor een maaltijd of een kop thee. Ze komen niet spontaan langs om kennis te maken en om hun noden en wensen met ons te delen. Ze blijven anoniem en leven teruggetrokken in hun eigen wereld.
Toch is het wel degelijk mogelijk om een goede relatie met de allerarmsten op te bouwen
Het is een kwestie van oprechte belangstelling, van respect, van liefde, van volharding. In de jaren 90 leefden en werkten we op het Congolese platteland. Toen de arme gezinnen eenmaal voelden dat we echt voor hen gekomen waren, stelden ze zich voor ons open en werden we vrienden. We hebben ons hart aan hen gegeven en hebben er veel voor terug gekregen. Veel van hen zijn helden in Gods Rijk. Hun geloof in God, hun vreugde in Christus, hun kracht om vol te houden, hun veerkracht; dit alles heeft ons geloof, onze kijk op onszelf en op de wereld voor altijd veranderd en verrijkt. Maar sommige gezinnen vallen uit elkaar. Door wanhoop gedreven grijpt de man naar de fles, wordt agressief en laat zijn gezin aan zijn lot over.
Het gaat om grote aantallen
Het zijn allemaal gezinnen die moeten rondkomen met minder dan het absolute minimum. Er is bijna nooit voldoende te eten en er zijn altijd acute noden die niet worden gelenigd. Sommigen hebben te kampen met chronische ziekten, zoals tuberculose of aids. Anderen worstelen met lichamelijke beperkingen.
En dan zijn er nog de vele tropische ziekten: malaria, luchtweginfecties, ingewandsstoornissen, enzovoort. Ziekten waar goede medicijnen voor zijn, maar die ze niet kunnen betalen. Deze gezinnen leven dan ook met de dood voor ogen. Velen hebben minstens één gezinslid voortijdig verloren.
De allerarmste gezinnen zijn erg kwetsbaar
Eén misoogst en ze riskeren te verhongeren. Eén rekening van de arts en het hele gezin heeft voor lange tijd geen geld voor zout, suiker, olie of zeep laat staan om hun kinderen naar school te sturen. Er zijn geen reserves, geen buffers om de klappen op te vangen. Alleen binnen de gemeenschap van de lokale kerk kan men nog hopen op een heel klein beetje ondersteuning.
Een belangrijk kenmerk van de armste gezinnen is dat ze beschikken over weinig arbeidskracht
Door ziekte, lichamelijke beperkingen of overlijden van volwassen gezinsleden, kan het gezin het zware werk op het land niet goed aan. Stel je een gezin voor met alleen een moeder met kleine kinderen. Hoeveel land kan deze omspitten? Een halve hectare grond, 100 x 50 meter, is het minimum dat nodig is om te voorzien in voedsel. Een hele hectare is nodig om ook nog wat te kunnen verkopen. Met alleen een schop of spade in de hand zijn deze oppervlakten eenvoudig niet haalbaar voor dit gezin. Evenmin zullen ze in staat zijn om ieder jaar voldoende compost toe te voegen om de vruchtbaarheid van de grond op peil te houden.
”Het zijn allemaal gezinnen die moeten rondkomen met minder dan het absolute minimum ”
