Einde van het jaar

Regen

Het is half december en het regent pijpenstelen! Roelof waagt zich nog naar buiten. Nu komt zijn Nederlandse regenpak goed van pas. Zoveel regen is hier niet normaal voor deze tijd van het jaar. Voor zover je van normaal kunt spreken want ieder jaar is weer anders. Gewoonlijk is de maand december het begin van de droge tijd en valt er nog af en toe een buitje. Maar op dit moment loopt onze regenton van 500 liter over plus alle emmers en bakken die we kunnen vinden. Op zich is al die regen niet erg. Maar de bonen en de rijst die nog op de velden staan dreigen te verrotten. Heel jammer voor al die mensen die nog moeten oogsten.

Wij hebben onze bonenoogst binnen. We zijn heel tevreden met het resultaat. De rijstoogst gaat nog steeds door. Dat komt omdat er verschillende rijstrassen zijn, elk met een andere groeicyclus. De snelle rassen zijn geoogst en de tragere rassen zijn nu zo ongeveer klaar om te oogsten. Op ons eigen veld zijn we daar deze week mee bezig.

Palmolie

Een belangrijke bron van inkomsten voor veel mensen is de oliepalm. Bijna iedereen heeft er wel een paar op zijn erf staan en nog een aantal andere bomen verderop. Voor ons is het een raadsel maar iedereen weet precies welke palmboom van hem of haar is, het is familiebezit. Zodra er een tros palmvruchten rijp is, klimt een handige jongeman in de boom, met een trapje, gemaakt van bamboe. De tros wordt er uitgehakt en de vrouwen gaan aan de slag met het bijeenrapen van de oranje vruchten.

Deze worden verwerkt met de traditionele oliepers, hier noemt men dat ‘Rocó’. Eerst worden de vruchten in een halve oliedrum of een grote pan op het vuur gezet. De verhitte vruchten worden uitgeperst in de handpers. Het resultaat is een troebele oranjekleurige vloeistof, de ruwe palmolie die wordt opgevangen in het opvangreservoir. Hier wordt de vloeistof uitgeschept en nogmaals verhit om de olie te zuiveren. Nu is het klaar voor consumptie.

In deze streek is dit de enige olie die geconsumeerd en op de markten verkocht wordt. Geraffineerde palmolie of andere plantaardige olie is te koop in de stad. Veel te ver en veel te duur. Ook niet nodig, want iedereen vindt palmolie lekker. Het bevat o.a. vitamine A, E en K. De smaak is zeer uitgesproken. Over hoe gezond het is, zijn de meningen verdeeld. Wij eten het alleen in bepaalde traditionele gerechten, zoals in gestampt en gekookt casssaveblad waar de palmolie in wordt meegekookt, pondu, heerlijk!

Huis

Ons droomhuis in Lanza is nog niet klaar, sterker nog, er is nog niet eens met de bouw begonnen. Alleen het fundament ligt klaar, al sinds de maand april. De bakstenen zijn geperst en zullen binnenkort gebakken worden. Hiervoor wachten we ook de droge tijd af. Er zijn al enkele oude mangobomen gekapt (die later weer zullen uitlopen en vrucht dragen) voor het brandhout van de steenoven.

Ondertussen zijn we begonnen met de  bouw van een gastenhuis van gedeeltelijk lokaal materiaal, een zogenaamd ‘semi-durable’. Dat gastenhuis wilden we toch gaan bouwen (voor de gasten die ons project komen bezoeken, collega-zendelingen, bezoekers uit Bunia. En uit Nederland, zoals jullie 😉). Nu hebben we het voorrang gegeven omdat het sneller klaar is dan het stenen huis. Hier hopen we te gaan wonen totdat het stenen huis af is.

Een stukje grond op het terrein van het toekomstige stenen huis is schoongemaakt. Hier hebben we het vloerplan uitgezet en op regelmatige afstanden gaten gegraven op de plaats waar de muren komen. Er zijn palen gezocht, deze worden van onderen ingesmeerd met gebruikte olie (tegen de termieten), in de gaten geplaatst en vastgezet. Nu is het tijd voor het dak. Er wordt een dakstructuur gemaakt van eucalyptusbalken, hier uit de buurt. Deze wordt op de palen gezet. Dat is zwaar werk waarvoor een groepje van 7 mannen is komen opdraven.

De balken worden vastgezet en nu kan de dakbedekking erop: bordeauxrode golfplaten, gekocht in Aru. Aan iedere kant worden dakgoten bevestigd voor onze watervoorziening. De volgende stap is het aanbrengen van een bamboe vlechtwerk aan beide kanten van de palen. Hierdoor ontstaat een holle ruimte die later opgevuld wordt een mengsel van leem en water, oftewel blubber. Dan staan de muren overeind en kunnen de vensters en deuren worden aangebracht. En nog later de vloeren van stenen, afgewerkt met cement, ook de muren worden afgestreken met cement.

Zo ver is het nog niet. We hopen dat de muren zo rond kerst overeind staan. De feestdagen brengen we nog door in ons tijdelijke onderkomen, het gastenhuis van de kerk.

8 antwoorden op “Einde van het jaar”

  1. Fijn dat jullie ons op de hoogte houden van jullie vorderingen.
    Wij van De Zaaier wensen jullie fijne feestdagen toe, en een gezegend nieuwjaar.

    Gr. Aad Verduijn

  2. Woow …ik kijk mn ogen uit
    jullie verzetten veel werk daar en maken ook goeie foto s
    Wat fijn dat ik mee kan kijken op deze manier
    Dank jullie wel!

    Het is vreemd om zoveel regen te zien daar
    En ik kan niet begrijpen dat wij in de supermarkt voor zo weinig geld een kilo rijst kunnen kopen
    Nu ik een indruk krijg van al het werk wat verzet wordt …
    Ik wens jullie de zegen van God en een voorspoedige bouw!

    1. Hallo Joke, Ja het is een heleboel werk, allemaal handwerk. De rijst bij jullie in de supermarkt komt uit gemechaniseerde rijstteelt, veel uit Azië, denk ik.

      Hartelijke groet, Remke

  3. De foto’s en de tekst geeft een helder beeld van jullie werken en wonen en hoe de lokale bevolking aan haar voedsel komt.

    Jammer van de regen (teveel en op het verkeerde moment).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *