Een kilometer van ons huis ligt een vrouw op sterven. Ze was in het vuur gevallen. Daar is ze blijven liggen tot het vuur uitdoofde. Hoe kon dit gebeuren.? Het is geen epilepsie. De familie denkt aan een aanval van boze geesten. Na een lijdensweg van zes weken had de familie haar opgegeven en het gebedsteam geroepen om voor haar te bidden. Verder was het wachten op het einde. Iemand van het gebedsteam komt daarna bij mij. Of ik er toch misschien even naar wil kijken?
De volgende dag ga ik bij haar op bezoek. De vrouw heet Noëla. Ze ligt op een rieten mat met allerlei doeken in haar hutje. Het ziet er inderdaad niet zo best uit: op haar buik en bovenbeen zitten grote zwerende brandwonden en haar linkerarm en hand zijn er nog erger aan toe. Maar op sterven ligt ze niet. Ze is bij haar volle bewustzijn en lijdt hevige pijn. Ze ligt de hele dag in dezelfde houding op bed. Er is een groot risico op verstijving van haar gewrichten en doorligwonden. De stank in het vertrek is bijna ondraaglijk. Noëla is al die weken verzorgd door haar moeder. Zij probeert de wonden te wassen en strooit er talkpoeder op. Noëla is 30 jaar en moeder van 5 kinderen. De jongste is een baby van 3 maanden. Dit meisje heet Neema en is gelukkig ongedeerd. Noëla heeft sinds het ongeluk geen borstvoeding meer. De familie maakt nu sojamelk en Neema groeit er goed op.
In dezelfde tijd bevalt het 18-jarige nichtje van Noëla van een tweeling. Helaas sterft het eerste kind direct na de geboorte. Een week later sterft ook het tweede kind. Wat een drama! Dit speelt zich allemaal af op hetzelfde erf waar Noëla in haar hutje ligt. Hoeveel ellende kan een familie aan?
Tja, wat te doen in deze situatie? Mijn eerste gedachte is: Noëla moet naar een goed ziekenhuis. Dat stel ik de familie voor maar ze denken dat Noëla dan te veel pijn zou lijden. Of vinden ze het te duur? Mijn tweede gedachte: ik vraag raad bij een arts. Via whatsapp heb ik contact met een Nederlands artsenechtpaar in Congo. Van hen krijg ik hele praktische en uitvoerbare adviezen waar ik mee aan de slag kan: geef pijnstillers, spoel de wond met gekookt water, maak de wondranden schoon, en smeer er honing op. Honing werkt ontsmettend. Zo ga ik vanaf 1 december dagelijks, gewapend met watten, gaasjes en honing, naar Noëla’s huis om haar wonden te verzorgen. Het is een secuur werkje dat veel tijd kost, minstens twee uren. Na een poosje knappen de wonden op. Ze worden schoner en kleiner! Dat geeft hoop en moed. De verplegers in Lanza bemoeien zich er niet mee. Wat is dat toch? Zijn ze bang, willen ze hun handen niet ‘branden’ aan dit geval?
We verhuizen Noëla naar de gezondheidspost in Lanza. Ze krijgt daar een geïsoleerd kamertje, een bed met een goed matras en een muskietennet. Haar moeder en jongste kinderen trekken erbij in. Noëla is wekenlang de enige patiënt. Ik zie Noëla stukje bij beetje opknappen. Ze krijgt ook weer hoop, hoewel de wonden nog steeds pijnlijk zijn. Voorzichtig begint ze haar baby weer borstvoeding te geven. Ze gaat wat bewegen en loopt zelfs af en toe een klein stukje. Ik praat veel met haar en kom er steeds meer achter dat ze behalve deze brandwonden ook een grote geestelijke nood heeft. Ze heeft veel angsten voor boze geesten. Ik bid regelmatig met haar. Er komt een pastor die haar het evangelie uitlegt. Noëla luistert en maakt een keus voor Jezus. Daarna komt er regelmatig iemand met haar bidden.
Voor volledig herstel van de brandwonden heeft Noëla huidtransplantaties nodig. Dat kan natuurlijk niet in Lanza. We zoeken een goede plek waar dit wel kan. We komen uit op Adi. Daar is een goed ziekenhuis en er werken Duitse vrienden van ons. Ook is er een goede chirurg die huidtransplantaties kan doen.
Op 4 januari is het zover, we vertrekken naar Adi. De familie van Noëla staat bezorgd toe te kijken. Er worden een paar zakken voedsel op de auto geladen. Het is een rit van ongeveer 7 uren, waarvan het laatste stuk over een heel slechte weg.
Voor Noëla is dat gehobbel erg pijnlijk. Naast haar dochter van 7 en de baby gaan er twee begeleidsters mee. Laat in de middag komen we bij het ziekenhuis aan. Noëla krijgt alle nodige medische verzorging. Nu moet ik ‘mijn patiënte’ uit handen geven. Gelukkig blijf ik een beetje op de hoogte via de whatsapp van onze Duitse vrienden daar. Een week later wordt Noëla geopereerd, ze krijgt huidtransplantaties op alle wonden. En verder is het maar afwachten. De eerste berichten zijn goed. Goddank! Maar er is nog een lange weg te gaan!
Tjonge Remke, wat heftig allemaal! Maar wat mooi dat je zoveel hulp hebt mogen bieden. Ik bid dat de operaties aan mogen slaan. Gods Zegen voor haar en voor jullie en ook voor de familie. Liefs, Anne-Marie
Wat een heftig verhaal, en wat een drama’s op het erf in de familie. Wat een zegen ben jij daar Remke! 🙏
Hoi Margreet. Ja super heftig allemaal.
Groetjes, Remke
Lieve Remke, van verdrietig naar hoop. Wat heeft de Here jou kunnen gebruiken
Veel zegen
Dankjewel Annie!
Dankjewel voor het delen, Remke, wat een intens verhaal! We zullen ook bidden voor haar en de mensen om haar heen. Liefs!
Dankjewel voor jullie gebed. Dat hebben ze zeker nodig!
liefs, Remke.
Wow Remke, wat een zorgen en wat een bijzondere situatie. Zo blij dat God je daar geplaatst hebt en wat fijn dat jij verandering in de situatie kan brengen.
Je liefde vóór de mensen daar is duidelijk te merken. We bidden voor jullie, voor wijsheid en Kracht.
Liefs. Joke
Dankjewel Joke. Bedankt voor jullie gebeden.
liefs, Remke
Hallo Remke, wát een ellende allemaal bij jullie “op de stoep”, maar wat mooi dat jullie deze gelegenheden ook zien als een kans om de Liefde van Jezus te delen, te vertellen van het evangelie en praktische hulp bieden, mede door de vele goede contacten in het land. Veel zegen en wijsheid toegebeden in dit alles, en zeker ook herstel voor Noëla, vrede voor het gezin en dat er een nieuwe toekomst voor hen spoedig zal aanbreken.
Hallo Pieter en Trudy,
Hartelijk dank voor jullie gebeden en financiële ondersteuning voor de ziektekosten
Gods zegen! Remke
Indrukwekkend. Ja we hebben geen idee hoe bevoorrecht we zijn in Nederland en dat op veel plekken in Afrika de mensen sterven door het ontbreken van basis zorg. Sterkte en zegen in jullie werk
Hallo Jan, Ja dat kopt wel, op het gebied van de gezondheidszorg zijn in Nederland zeer bevoorrecht.
Klein voordeeltje van hier is weer dat er vrijwel geen Covid is.
Hartelijke groet, Remke
Wat een bijzonder verhaal, Remke. Ik moet denken aan de woorden van Jezus over wat je doet aan de minste van zijn broeders/zusters…..
Geweldig dat je daar zo tot zegen mag zijn. Mag God Noëla’s lichaam, haar geest en haar ziel genezen!
Hallo Anneke, Dankjewel voor je gebed.
Hartelijke groet, Remke
Ach Remke, wat een verdrietig verhaal. En wat een zegen dat jij verschil mocht maken en dat er nu zoveel hoop is! Dank voor je zijn daar en God bless!!
Hartelijk dank Bregtje
Remke je weet wat een mens waard is en dat maak je in woord en daad bekend: voor elk mens heeft Jezus Zijn leven ingezet en dat doe jij ook, zodat Noella dat nu ook beseft: ze is levensbelangrijk.
Het lijkt misschien even een omweg, heel anders dan zaaien op jullie velden. Maar je investeert in de hele gemeenschap, je bouwt een cultuur waarin iedere vrouw telt en iedere moeder een herkansing krijgt om te genieten van het leven.
Dankjewel!
Beste Remke.
Wat een verhaal. Een mens opgeven die nog kans heb om te overleven en haar moederschap weer kan voortzetten. Geweldig hoe jij dit opgepikt hebt en met zoveel tijd en aandacht.
Super.
🙏
Bedankt Piet!
Hoi Remke,
Heel erg mooi dit te lezen. Ik denk vaak waaraan hebben wij het verdiend om in zoveel betere omstandigheden te leven. Wens jullie bijzondere zegen toe in dit enorme land.
Hartelijk dank!
Lieve Remke,
Wat een mooi, bemoedigend verhaal. We zullen jouw patient in ons gebed opdragen.
Hartelijke groeten, ook aan Roelof,
Wolter en Tine
Lieve Wolter
Hartelijk dank voor jullie gebeden.
Remke
hoi Remke,
wat fijn. dat je zoveel hebt kunnen betekenen voor deze vrouw en daarmee voor haar gezin. Mag de Heer volledige genezing geven in alle opzichten!
groet,
Willie